Wykwity powstają w wyniku procesów fizykochemicznych zachodzących w procesie wiązania i twardnienia zapraw i betonów.

W wyniku hydrolizy krzemianów wapniowych zawartych w cemencie dochodzi do karbonizacji wodorotlenku wapniowego. W efekcie powstaje słabo rozpuszczalny w wodzie węglan wapiowy, który jest widoczny w postaci białego nalotu. Z upływem czasu węglan wapniowy zachodzi w reakcję z dwutlenkiem węgla z powietrza w wyniku czego powstaje łatwo rozpuszczalny w wodzie kwaśny węglan wapniowy, który pod wpływem waunków atmosferycznych z czasem zanika. Opisany proces jest długotrwały i zachodzi nawet przez okres 2 do 3 lat, w efekcie prowadzi jednak do samoczynnego zaniku wykwitów. Głównym powodem nadmiernego powstawania wykwitów jest zbyt duża ilość wody w murowanym elemencie, której źródłem jest :

• przedozowanie wody użytej do przygotowania zaprawy murarskiej wilgoć zawarta w elementach z których wznoszony jest mur (cegłach, bloczkach)
• wilgoć z opadów atmosferycznych
• wilgoć z powietrza
• skład chemiczny wbudowywanego elementu (np. cegła, bloczek …)

Należy mieć świadomość, że wykwity to wizualny efekt procesów chemicznych, zachodzących w każdym rodzaju zaprawy zawierającej cement. Intensywność tych procesów zależy w bardzo dużym stopniu od staranności prowadzenia robót murarskich. Dlatego, mając na uwadze dobro naszego klienta został przygotowany zbiór zasad, których przestrzeganie spowoduje, że ryzyko powstawania wykwitów zostanie ograniczone do minimum. Skorzystaj z porady i zobacz Jak Murować z cegły klinkierowej  film https://www.youtube.com/watch?v=zgrrzx1f3kI